ผมคิดว่าตอนนี้มีคนมากมายที่มีความคิดฝังหัวแบบง่ายๆ ว่า
"มีเงิน" = "เรียนจบ"
และคนจำนวนมาก ทั้งพ่อแม่ ครูอาจารย์ นายจ้าง หรือนักศึกษา ต่างพุ่งเป้าหมายไปที่การเรียนจบ แต่ในความเป็นจริง สมการไม่ได้ง่ายแบบนั้น
"มีเงิน: มีงาน" = "เรียนจบ: มีความรู้"
การมีเงินคือต้องมีงาน และการเรียนจบจะต้องมีความรู้ แต่ทั้งสองด้านคือด้านที่ยาก ดังนั้นเด็กจำนวนมากจึงหาทางออกง่ายๆ ให้กับชีวิต ตามสมการแรก
การหาทางลัดไม่ได้มีเฉพาะเรื่องเรียน แต่มันซึมไปทุกเรื่อง เช่น
"เท่" = "มีรถขับ"
คนจึงพยายามแก้สมการนี้ด้วยวิธีลัด
"เท่: หาเงินได้" = "มีรถขับ: ขอตังพ่อแม่"
"เท่: หาเงินได้" = "มีรถขับ: ขโมยมา"
แต่ถ้าอยากเท่จริง สมการนี้ควรสมบูรณ์ด้วย
"เท่: หาเงินได้" = "มีรถขับ: หาเงินได้"
ปัญหานี้วนอยู่ในหัวผมนานมาก สุดท่้ายก็ได้แนวทางแก้ปัญหาออกมาแบบนี้
ทางออกของสังคมคือ การทำลายความจริงสองข้อ
"มีเงิน: มีงาน" = "เรียนจบ: อาจารย์ให้จบ"
คือถึงไม่มีความรู้ก็เรียนจบได้ เพราะนายจ้างรู้ว่าเรียนไปก็เท่านั้น ยังไงก็ต้องมาฝึกใหม่อยู่ดี แล้วอย่างนี้ตอนเรียนจะมีความรู้ไปทำไม (สังเกตุว่าที่มาของสมการนี้อยู่ในวงราชการเป็นส่วนใหญ่)
"เรียนจบ: มีความรู้" = "เรียนจบ: อาจารย์ให้จบ"
คืออาจารย์เห็นใจ จำใจ ท้อแท้ใจ ให้จบๆ ไป
ทางออกของนักศึกษาคือ
"อย่าเสียเวลาหาทางลัด เพราะทางลัดไม่มีจริง" อย่าเสียเวลาหาทางเรียนให้จบ เอาเวลาไปหาความรู้ดีกว่า
** แล้วจะรู้ว่าการเรียนเป็นทางที่เร็วที่สุดในการหาความรู้ เค้าจึงเรียกย่อๆ ว่า "เรียนรู้" ไงครับ
